Κώστας Θερμογιάννης

Πολιτική ετών 81 (με δήθεν σπουδές στο Columbia) ζητεί αποδοχή!

Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή τού κάθε πολίτη που κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη...

Διαβάστε το άρθρο

Η λέξη και η σκέψη

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Οδυσσέας Ελύτης Η γλώσσα...

Διαβάστε το άρθρο

Τέσσερα ψηφία και στο βάθος… καπνός. Μαύρος!

Οι εραστές του τσιγάρου αγαπούν τη φωτιά του αναπτήρα, αγαπούν την ιεροτελεστία του πακέτου,...

Διαβάστε το άρθρο

Άι!

Κάθε όνειρο για να ζήσει πρέπει να φύγει από τον ιδανικό του κόσμο και να κάνει τούτον τον κόσμο...

Διαβάστε το άρθρο

Ο ρεαλισμός της επανάστασης

«Ποτέ δε φανταζόμουν ότι τόσες πολλές μέρες κάνουν μια τόσο λίγη ζωή» Τάσος Λειβαδίτης Έχει...

Διαβάστε το άρθρο

Κάποτε υπήρχε θάλασσα εδώ…

Στην απαρχή της λογικής του, ο άνθρωπος, αυτός ο Homo sapiens, κατάλαβε πως δύο πράγματα είναι...

Διαβάστε το άρθρο

Απ’ την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα, του Αντώνη Τσόκου

Έλα να πεθάνουμε προτού γίνει φθινόπωρο το καλοκαίρι Αντώνης Τσόκος Είναι γεγονός πως η ποίηση...

Διαβάστε το άρθρο

Συνηθίζεται ο θάνατος;

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν: «Μετανάστες». Θα πει, κείνοι που αφήσαν την...

Διαβάστε το άρθρο

Η δικτατορία της εικόνας

Σε μια κουρασμένη κοινωνία όπως αυτή του δυτικού κόσμου, σε μια κοινωνία που θα μπορούσε κανείς να...

Διαβάστε το άρθρο

Ποτέ δεν σημαδεύουνε τα πόδια!

Όταν μέσα στην άγραφη παιδική ψυχή αναμίξουμε το ‘κάλλος’ και το ‘έργο(ν)’ ανθίζουν βλαστήματα...

Διαβάστε το άρθρο

Άρθρα



Βιβλιοκριτικές



Τα βιβλία μου

Κείμενα



Έγραψαν



Συνεντεύξεις

Πολιτική ετών 81 (με δήθεν σπουδές στο Columbia) ζητεί αποδοχή!

04.12.2019 | Αρθρογραφία

Δυστυχώς, ως πολίτες, δεν μάθαμε να ασκούμαστε στη Δημοκρατία. Πώς λοιπόν να μάς σεβαστεί η Δημοκρατία όταν δεν τη σεβόμαστε οι ίδιοι;

Η λέξη και η σκέψη

28.11.2019 | Αρθρογραφία

Έχουμε προσωπική ευθύνη για τη γλώσσα μας, μάς κληροδοτήθηκε ανεξάλειπτη από γίγαντες ανθρώπους μα και θεούς και είναι απ’ τα κακουργήματα ίσως το πιο μεγάλο να την σκοτώνουμε και να την προσφέρουμε θυσία στο βωμό της ευκολίας, της καθημερινότητας ή ακόμα και της παγκοσμιοποίησης

Τέσσερα ψηφία και στο βάθος… καπνός. Μαύρος!

22.11.2019 | Αρθρογραφία

Ρίξαμε τις αξίες μας με περισσό πάθος στη φωτιά και τώρα περιμένουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι ξεχνώντας ίσως πως οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι είναι περισσότερο Έλληνες από εμάς… τους Έλληνες! Μαζεύουμε τα κομμάτια μας κι όσα ψήγματα παιδείας διαθέτουμε για να το παίζουμε καμπόσοι στους έξω, στους μέσα μας κόσμους όμως παραμένουμε απελέκητα ξύλα. Καυσόξυλα ίσως…

« Παλαιότερες καταχωρήσεις

Βιογραφικό σημείωμα

Παλαιότερα άρθρα

Όλη η αρθρογραφία

Τα βιβλία μου

Η εφεύρεση του Ανθρώπου

10.07.2019

(τούτες οι σκέψεις είναι για τον πατέρα μου) Είναι μερικές ιδέες μεγάλες αφ’ εαυτού τους. Γράφει ο καθηγητής Λιαντίνης: «Έχω τη γνώμη πως μπροστά στην ελληνική αρετή οι άνθρωποι πισωπατούν, από τη στιγμή που αρχίζουν να την κατανοούν σε βάθος. Κι αυτό, γιατί δεν...

Ελένη

Από το οπισθόφυλλο: Η Ελένη γεννήθηκε σε κάποιο απόμακρο σημείο του Κόσμου. Ο πατέρας της ήταν ένας ήλιος, όπως ο Ήλιος που βλέπουμε εμείς οι άνθρωποι κάθε πρωί και που ζεσταίνει τον κόσμο και τις ψυχές μας. Τούτη η ηλιαχτίδα όμως, αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να...

Δείτε το βιβλίο!

Ο δάσκαλος και ο καθρέφτης

Η έννοια της χαράς και του πόνου, της αγάπης και του μίσους, του χτες και του αύριο, της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής είναι εκείνες που μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου εναλλάσσονται δημιουργώντας αισθήματα, αισθήσεις, ίσως και παραισθήσεις, μα το κυριότερο,...

Δείτε το βιβλίο!

Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι

Ένα μικρό χαμογελαστό παιδί, ο Κωνσταντίνος, ήσυχος μα και γλυκά άτακτος, με μεγάλα μάτια που δίνουν την εντύπωση πως ρουφάνε ασταμάτητα τον κόσμο γύρω τους, στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι. Με την αθώα παιδική του συμπεριφορά, τη γεμάτη νάζι...

Δείτε το βιβλίο!

Παράδρομος στο χρόνο

Έξι ιστορίες με ξεχωριστή υπόσταση η κάθε μια αλλά όλες έχοντας ένα κοινό σημείο το οποίο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες προσπαθούν να φωτίσουν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας κι άλλες απλώς να...

Δείτε το βιβλίο!

Παλαιότερα άρθρα

Η εφεύρεση του Ανθρώπου

10.07.2019

Όλη η αρθρογραφία

Τα βιβλία μου

Ελένη

Δείτε το βιβλίο!

Ο δάσκαλος και ο καθρέφτης

Δείτε το βιβλίο!

Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι

Δείτε το βιβλίο!

Παράδρομος στο χρόνο

Δείτε το βιβλίο!

Συλλογικά έργα

Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της

Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της …και το αμπέλι έπαψε να σταλάζει γλυκό κρασί, …ξυπνήσαμε από ύπνο φοβερό, θαρρείς και για χιλιάδες χρόνια τα μεγάλα όνειρα θάφτηκαν κάτω από ματωμένους σταυρούς κι αγάπη μισερή. Δεν έμεινε κανείς να λαχταρά την...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Διανυκτέρευση

(σπουδή στην απαισιοδοξία) Διανυκτερεύεις με όνειρα βρώμικα, σαν το χαλάκι που περιμένει μάταια όλη του τη ζωή έξω από την πόρτα και μέσα δε θα μπει ποτέ. Ύστερα αναρωτιέσαι γιατί σού φταίει το πρωινό, η ρουτίνα, οι άλλοι, το σύστημα, το αφεντικό, ο υπάλληλος, ο...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Φωτιά…

Άκουσα τη νύχτα να έρχεται και κρύφτηκα μέσα στις σκιές του αμαρτωλού εαυτού μου, περίμενα ανυπόμονα να σβήσει και το τελευταίο φως από τον ορίζοντα για να χαθεί κάθε υποψία από τον άνθρωπο που έχει αρχές, ήθος, θρησκεία και βγήκα στο δρόμο. Η βροχή έπεφτε με...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Απ’ το παράθυρο…

Οδός… δεν έχει σημασία να μνημονευτεί, ούτε ο αριθμός, άλλωστε κάθε παράθυρο που κοιτάζει στο δρόμο την ίδια μοναξιά νιώθει. Παλιά, οι νοικοκυρές στόλιζαν το περβάζι με βασιλικό ή με κάποια μικρή γλάστρα, να φέρνει μέσα στο δωμάτιο μαζί με το φρέσκο αέρα και μιαν...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις

Ξεφύλλισε όλες της αναμνήσεις της μία προς μία καθισμένη με τα πόδια διπλωμένα στο άδειο της κρεβάτι. Πολλοί πρίγκηπες πέρασαν από το μυαλό της αλλά κανένας βασιλιάς! Κανένας. Εκτός ίσως από τον Δημήτρη. Έξω από το παράθυρό της η βροχή καθάριζε τα σοκάκια της πόλης,...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Μαυρομάτα

Της είχα προσφέρει τον ήλιο και τ’ αστέρια και τον ουρανό ολόκληρο, εκείνη όμως έμεινε βράχος ακλόνητος, αδιαφορούσε παντελώς ακόμα και για την ύπαρξή μου. Χρόνια ολόκληρα την κοίταζα στα μάτια, εκείνα τα μαύρα μεγάλα μάτια που έκρυβαν μέσα τους φωτιά κανονική! Ύστερα...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Ο ξύλινος άνθρωπος

Η ζωγραφική ήταν η μεγάλη του αγάπη έστω κι αν ποτέ δε ζωγράφισε με χρώματα, δεν τα άπλωσε πάνω στον άδειο καμβά, δεν κρέμασε ποτέ κανέναν πίνακά του στον τοίχο. Η μάνα του τον έσπρωξε να γίνει δικηγόρος, να συνεχίσει του πατέρα του τη δουλειά. Κι όσο εκείνος...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Φωτιές χαϊδεύω…

Φεγγάρια δάκρυα ποτό Όλα στο ίδιο σκηνικό Μιλούν για σένα Κι εσύ να είσαι μακριά Σε ξένη τώρα αγκαλιά Χωρίς εμένα Έκλεισε το ραδιόφωνο χωρίς να περιμένει να σταματήσει το τραγούδι και σταμάτησε το αυτοκίνητο στη μέση του πουθενά, κάπου ανάμεσα στο Βόλο και τη Λάρισα....

Διαβάστε όλη την ιστορία

Δείκτες

Ξύπνησα απότομα, σαν κοιμισμένος θαρρώ από λήθαργο. Κοίταξα τα ρολόγια, είδα πως έλειπαν οι δείκτες, κι ο μικρός κι ο μεγάλος, ακόμα κι εκείνος ο λεπτός που γυρίζει αδιάκοπα έλειπε. Σταμάτησαν να λένε τις ώρες. Και τώρα; Τι θα γίνει ο κόσμος τώρα; φώναξα με όλη μου τη...

Διαβάστε όλη την ιστορία