Ήταν η δεύτερη φορά που χιόνιζε εκείνη τη χρονιά. Το απαλό άσπρο που έσβηνε τα χρώματα έξω από το παράθυρο γαλήνευε την ψυχή του. Παρατηρούσε με τις ώρες, σα μαγεμένος θαρρείς, τις ανάλαφρες νιφάδες να πέφτουν πότε πάνω στα γυμνωμένα δέντρα, πότε μέσα στο παγωμένο ποτάμι που κυλούσε ράθυμα κάτω από το θολωτό πέτρινο γεφύρι και πότε πάνω στις σκεπές των σπιτιών που πάλευαν να ζεσταθούν ξεφυσώντας καπνό από τις πυρωμένες καμινάδες τους. Το τοπίο ησύχαζε και ηρεμούσε κάθε φορά που χιόνιζε στο μικρό χωριό, το ίδιο και οι άνθρωποι που άφηναν τις πλατείες και τα σοκάκια αδειανά, μονάχα κάτι αδέσποτα σκυλιά τριγύριζαν εδώ κι εκεί ψάχνοντας για καταφύγιο.

Για τον Έλληνα πολίτη θα ήταν χρησιμότερο να ακουστούν από την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση τα σημεία εκείνα της κρατικής, και όχι μόνο, λειτουργίας που απαιτείται να μεταρρυθμιστούν, στο πλαίσιο ενός ορθολογικού σχεδιασμού, ώστε να λειτουργήσει η χώρα με τρόπο που θα αποφέρει μακροπρόθεσμα το αναγκαίο και ζητούμενο θετικό πρόσημο στην οικονομία και την κοινωνία.

Κι αν η διοίκηση της τοπικής αυτοδιοίκησης ασκείται, κυρίως, από μη επαγγελματίες της πολιτικής, αυτό δε σημαίνει ότι η πολιτική που ασκείται στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι αποδεκτό να πάσχει από έλλειψη επαγγελματισμού.

Είναι γεγονός ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα παιχνίδι πολιτικών ισορροπιών σε παγκόσμιο γεωστρατηγικό επίπεδο, έχουμε να κάνουμε με ένα σημαντικότατο κομβικό σημείο στην παγκόσμια ιστορία το οποίο θα καθορίσει το μέλλον και θα επανακαθορίσει το συσχετισμό των δυνάμεων ολόκληρου του πλανήτη. Ποια είναι λοιπόν η πολιτική φιλοσοφία της Ε.Ε. απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις και πώς θα αντιμετωπίσει την πρώτη κρίσιμη φάση των αλλαγών αυτών;