Κώστας Θερμογιάννης

Από το χθες στο αύριο της Αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού είναι ο θεσμός εκείνος στον οποίο γίνεται...

Διαβάστε το άρθρο

Μαργαρίτα… ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ, της Τζώρτζιας Ρασβίτσου

Είναι μερικές στιγμές που νιώθει κανείς πως έχει βαλτώσει μέσα σε στάσιμα νερά, πως βλέπει διαρκώς...

Διαβάστε το άρθρο

Όταν η Δημοκρατία χρωστά

Για να γεννηθεί και να υπάρξει η Ιστορία χρειάζεται χρόνος για να κυοφορηθεί και...

Διαβάστε το άρθρο

Υπερκοινωνικοποίηση

Αν κάποιος ζητήσει να πληροφορηθεί για το πώς όλες αυτές οι ‘δωρεάν’ υπηρεσίες που παρέχονται στο...

Διαβάστε το άρθρο

Αρχιτεκτονική αξιών

Είναι γεγονός πως κάθε κοινωνία θεωρεί την ύπαρξή της αναντικατάστατη, δεν είναι βέβαιο όμως πως...

Διαβάστε το άρθρο

Η πόλη που θέλουμε

«Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή...

Διαβάστε το άρθρο

Ένα παιδί με αυτισμό γράφει… – Hugo Horiot

Ζητώ να με συγχωρέσουν οι αναγνώστες, αλλά τούτο το κείμενο δεν θα μπορούσα να το γράψω παρά μόνο...

Διαβάστε το άρθρο

Παιδεία και Αλήθεια. Συμπορεύονται;

Μέσα από τη μήτρα του κόσμου, με σπόρο μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι σε μια θάλασσα,...

Διαβάστε το άρθρο

Ανιχνευτές παιδείας…

Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, στις Η.Π.Α., ο Πρόεδρος Ντόναλτ Τραμπ πρότεινε οι εκπαιδευτικοί...

Διαβάστε το άρθρο

Άνθρωποι και δεδομένα. Δεδομένο;

Όταν ο Αρχιμήδης, αντιλαμβανόμενος την πρακτική αξία των μοχλών, ζήτησε ένα μέρος να σταθεί για να...

Διαβάστε το άρθρο

Άρθρα



Βιβλιοκριτικές



Τα βιβλία μου

Κείμενα



Έγραψαν



Συνεντεύξεις

Από το χθες στο αύριο της Αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού

12.03.2019 | Αρθρογραφία

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού είναι ο θεσμός εκείνος στον οποίο γίνεται πράξη η αυτοδιάθεση κάθε κοινωνίας και συνάμα ο πολίτης γίνεται ο πολιτικός που αποφασίζει για τα κοινά και το μέλλον του τόπου του. Η χρηστή διοίκηση, ο ρεαλιστικός...

Μαργαρίτα… ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ, της Τζώρτζιας Ρασβίτσου

09.03.2019 | Βιβλιοκριτικές

Είναι μερικές στιγμές που νιώθει κανείς πως έχει βαλτώσει μέσα σε στάσιμα νερά, πως βλέπει διαρκώς τα ίδια και τα ίδια σ’ αυτά που κάνει, στην καθημερινότητά του, στα ενδιαφέροντά του κι έρχεται ξαφνικά, σχεδόν από το πουθενά, κάτι που ταράζει τα νερά, που τον...

Όταν η Δημοκρατία χρωστά

26.02.2019 | Αρθρογραφία

Για να γεννηθεί και να υπάρξει η Ιστορία χρειάζεται χρόνος για να κυοφορηθεί και συνείδηση για να την αντιληφθεί ειδάλλως θα ήταν απλώς μέρες και νύχτες χωρίς αρίθμηση και ταξινόμηση σε έναν κόσμο χωρίς αντίληψη ύπαρξης. Το ίδιο περίπου χρειάστηκε κατά τη...

Παλαιότερα άρθρα

Όλη η αρθρογραφία

Μια διαφορετική πρόταση για το Πανεπιστήμιο της Στερεάς Ελλάδας

23.06.2018

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, με πρωτοβουλία της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων της Στερεάς Ελλάδας, έχει γίνει μεγάλη και σοβαρή μελέτη για τη δημιουργία μιας αξιόπιστης πρότασης η οποία θα αποτελέσει τη βάση της συζήτησης για τη δημιουργία και λειτουργία Πανεπιστημίου...

Ελένη

Από το οπισθόφυλλο: Η Ελένη γεννήθηκε σε κάποιο απόμακρο σημείο του Κόσμου. Ο πατέρας της ήταν ένας ήλιος, όπως ο Ήλιος που βλέπουμε εμείς οι άνθρωποι κάθε πρωί και που ζεσταίνει τον κόσμο και τις ψυχές μας. Τούτη η ηλιαχτίδα όμως, αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να...

Δείτε το βιβλίο!

Ο δάσκαλος και ο καθρέφτης

Η έννοια της χαράς και του πόνου, της αγάπης και του μίσους, του χτες και του αύριο, της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής είναι εκείνες που μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου εναλλάσσονται δημιουργώντας αισθήματα, αισθήσεις, ίσως και παραισθήσεις, μα το κυριότερο,...

Δείτε το βιβλίο!

Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι

Ένα μικρό χαμογελαστό παιδί, ο Κωνσταντίνος, ήσυχος μα και γλυκά άτακτος, με μεγάλα μάτια που δίνουν την εντύπωση πως ρουφάνε ασταμάτητα τον κόσμο γύρω τους, στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι. Με την αθώα παιδική του συμπεριφορά, τη γεμάτη νάζι...

Δείτε το βιβλίο!

Παράδρομος στο χρόνο

Έξι ιστορίες με ξεχωριστή υπόσταση η κάθε μια αλλά όλες έχοντας ένα κοινό σημείο το οποίο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες προσπαθούν να φωτίσουν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας κι άλλες απλώς να...

Δείτε το βιβλίο!

Το τσόφλι – Βίκη Κοσμοπούλου

25.05.2018

Τη Βίκη Κοσμοπούλου την παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια μέσα από τη λογοτεχνική συμμετοχή της στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net και πάντοτε διάβαζα με μεγάλη προσοχή τα κείμενά της. Μας γέμισε όλους χαρά όταν η συγγραφική της πορεία κατέληξε στις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ και...

Συλλογικά έργα

Φωτιά…

Άκουσα τη νύχτα να έρχεται και κρύφτηκα μέσα στις σκιές του αμαρτωλού εαυτού μου, περίμενα ανυπόμονα να σβήσει και το τελευταίο φως από τον ορίζοντα για να χαθεί κάθε υποψία από τον άνθρωπο που έχει αρχές, ήθος, θρησκεία και βγήκα στο δρόμο. Η βροχή έπεφτε με...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Απ’ το παράθυρο…

Οδός… δεν έχει σημασία να μνημονευτεί, ούτε ο αριθμός, άλλωστε κάθε παράθυρο που κοιτάζει στο δρόμο την ίδια μοναξιά νιώθει. Παλιά, οι νοικοκυρές στόλιζαν το περβάζι με βασιλικό ή με κάποια μικρή γλάστρα, να φέρνει μέσα στο δωμάτιο μαζί με το φρέσκο αέρα και μιαν...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις

Ξεφύλλισε όλες της αναμνήσεις της μία προς μία καθισμένη με τα πόδια διπλωμένα στο άδειο της κρεβάτι. Πολλοί πρίγκηπες πέρασαν από το μυαλό της αλλά κανένας βασιλιάς! Κανένας. Εκτός ίσως από τον Δημήτρη. Έξω από το παράθυρό της η βροχή καθάριζε τα σοκάκια της πόλης,...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Μαυρομάτα

Της είχα προσφέρει τον ήλιο και τ’ αστέρια και τον ουρανό ολόκληρο, εκείνη όμως έμεινε βράχος ακλόνητος, αδιαφορούσε παντελώς ακόμα και για την ύπαρξή μου. Χρόνια ολόκληρα την κοίταζα στα μάτια, εκείνα τα μαύρα μεγάλα μάτια που έκρυβαν μέσα τους φωτιά κανονική! Ύστερα...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Ο ξύλινος άνθρωπος

Η ζωγραφική ήταν η μεγάλη του αγάπη έστω κι αν ποτέ δε ζωγράφισε με χρώματα, δεν τα άπλωσε πάνω στον άδειο καμβά, δεν κρέμασε ποτέ κανέναν πίνακά του στον τοίχο. Η μάνα του τον έσπρωξε να γίνει δικηγόρος, να συνεχίσει του πατέρα του τη δουλειά. Κι όσο εκείνος...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Φωτιές χαϊδεύω…

Φεγγάρια δάκρυα ποτό Όλα στο ίδιο σκηνικό Μιλούν για σένα Κι εσύ να είσαι μακριά Σε ξένη τώρα αγκαλιά Χωρίς εμένα Έκλεισε το ραδιόφωνο χωρίς να περιμένει να σταματήσει το τραγούδι και σταμάτησε το αυτοκίνητο στη μέση του πουθενά, κάπου ανάμεσα στο Βόλο και τη Λάρισα....

Διαβάστε όλη την ιστορία

Δείκτες

Ξύπνησα απότομα, σαν κοιμισμένος θαρρώ από λήθαργο. Κοίταξα τα ρολόγια, είδα πως έλειπαν οι δείκτες, κι ο μικρός κι ο μεγάλος, ακόμα κι εκείνος ο λεπτός που γυρίζει αδιάκοπα έλειπε. Σταμάτησαν να λένε τις ώρες. Και τώρα; Τι θα γίνει ο κόσμος τώρα; φώναξα με όλη μου τη...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Άγνωστη

Η κρύα βραδιά της πρώιμης άνοιξης διαπερνούσε την ανάσα μου κι έφτανε μέχρι τα παγωμένα ακροδάχτυλά μου. Το σακάκι, απαραίτητο για την περίσταση, αδυνατούσε να με ζεστάνει. Επιτάχυνα το βήμα μου για να φτάσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην εκδήλωση χωρίς να δίνω...

Διαβάστε όλη την ιστορία

Εσύ

Ήταν Μάης μήνας όταν σε γνώρισα, μια μέρα σαν κι ετούτη. Μάης κι όταν έφυγες από κοντά μου και πήγες να ομορφύνεις τ’ αστέρια στο μαύρο τ’ ουρανού. Κι όλο το ενδιάμεσο μια ζωή στα σύννεφα! Πριν –αθώα η ψυχή μου- δεν ήξερα τι είναι η ζωή, τώρα –δάγκωσα λίγο απ’ το μήλο...

Διαβάστε όλη την ιστορία