Κώστας Θερμογιάννης
Το μέλλον δε θα είναι πια αυτό που ήταν!
Όταν στην Αρχαία Ελλάδα ο πολιτισμός, ως παράγωγο τής πόλεως, έθετε τον πρώτο στην ιστορία θεμέλιο...
Η ολιγαρχία των δεδομένων
Άραγε, είμαστε αυθόρμητα κοινωνικοί; Αν και ως άνθρωποι όντως κατέχουμε αυθόρμητα ορισμένες...
Πόσο άριστη είναι η αριστεία;
Στη Δημοκρατία οι θεσμοί θα πρέπει να λειτουργούν είτε οι πολιτικοί σκέφτονται λογικά είτε όχι....
Ώρες κοινής αδιαφορίας
Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί μερικά χρόνια πριν ότι θα ήταν δυνατό να χωρέσει ολόκληρη η...
Η κοινωνία στον καθρέφτη
Είπαν σε κάποια απομίμηση αρσενικού ότι άντρας είναι εκείνος που «αδειάζει» κάθε μέρα το «πακέτο»...
Φθηνή ευθύνη!
Η πολιτική ευθύνη στις μέρες μας μοιάζει σαν μια νεκρή αλήθεια αφού είναι ταυτόχρονα τόσο...
Πόσοι θεοί πέρασαν από την Αγια-Σοφιά;
Με μεγάλη προσοχή παρακολουθήσαμε δηλώσεις πολιτικών ηγετών, ακούσαμε και μελετήσαμε απόψεις...
Η μπλόφα των καιρών
Είναι άραγε πραγματικά αληθινή η δημοκρατία των κρατών τής δύσης ή έχουμε να κάνουμε μάλλον με μια...
Ο μηχανισμός τού τέλους
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς αν εκείνη η πέτρα τού Σίσυφου ήταν βαριά ή όχι; Σίγουρα, το μεγαλύτερο...
Απομίμηση του Σχολείου και άλλες διατάξεις
«Σµίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!» φώναξε με φωνή θεού ο Παλαμάς αλλά εκεί, στο κατ’ ευφημισμό...
l
Άρθρα
Βιβλιοκριτικές
Τα βιβλία μου
i
Κείμενα
Έγραψαν
Συνεντεύξεις
Το μέλλον δε θα είναι πια αυτό που ήταν!
14.11.2020 | Αρθρογραφία
Η αξία μιας άλλης οπτικής στην πολιτική δράση μα και στην πολιτική ευθύνη δεν έχει διερευνηθεί όσο θα έπρεπε στη σύγχρονη Ελλάδα.
Η ολιγαρχία των δεδομένων
21.10.2020 | Αρθρογραφία
Στην εποχή που ζούμε κάθε ψηφιακή μας δραστηριότητα είναι ταυτόχρονα και γεγονός πολιτικό και ως τέτοιο οφείλει να προστατευτεί από νόμους και ισχυρούς κανόνες δικαίου.
Πόσο άριστη είναι η αριστεία;
04.10.2020 | Αρθρογραφία
Στη Δημοκρατία οι θεσμοί θα πρέπει να λειτουργούν είτε οι πολιτικοί σκέφτονται λογικά είτε όχι.
Η στιγμή και το στίγμα της
18.05.2020
Η ένδεια πολιτικής ικανότητας δε θα πρέπει να συνοδεύεται κι από ένδεια πολιτικής αιδούς, θα ήταν εγκληματικό! Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι αυτονόητο.
Η εφεύρεση του Ανθρώπου
ISBN: 978-618-5424-59-6 Σελίδες: 224 Τιμή: 12,00€ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ Στο βιβλίο αυτό είναι συγκεντρωμένα άρθρα μου τα οποία έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για το χρονικό διάστημα από το τέλος περίπου του 2016 μέχρι το τέλος του 2019. Από το...
Ελένη
Από το οπισθόφυλλο: Η Ελένη γεννήθηκε σε κάποιο απόμακρο σημείο του Κόσμου. Ο πατέρας της ήταν ένας ήλιος, όπως ο Ήλιος που βλέπουμε εμείς οι άνθρωποι κάθε πρωί και που ζεσταίνει τον κόσμο και τις ψυχές μας. Τούτη η ηλιαχτίδα όμως, αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να...
Ο δάσκαλος και ο καθρέφτης
Η έννοια της χαράς και του πόνου, της αγάπης και του μίσους, του χτες και του αύριο, της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής είναι εκείνες που μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου εναλλάσσονται δημιουργώντας αισθήματα, αισθήσεις, ίσως και παραισθήσεις, μα το κυριότερο,...
Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι
Ένα μικρό χαμογελαστό παιδί, ο Κωνσταντίνος, ήσυχος μα και γλυκά άτακτος, με μεγάλα μάτια που δίνουν την εντύπωση πως ρουφάνε ασταμάτητα τον κόσμο γύρω τους, στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι. Με την αθώα παιδική του συμπεριφορά, τη γεμάτη νάζι...
Παράδρομος στο χρόνο
Έξι ιστορίες με ξεχωριστή υπόσταση η κάθε μια αλλά όλες έχοντας ένα κοινό σημείο το οποίο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες προσπαθούν να φωτίσουν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας κι άλλες απλώς να...
Παλαιότερα άρθρα
Η στιγμή και το στίγμα της
18.05.2020
Η ένδεια πολιτικής ικανότητας δε θα πρέπει να συνοδεύεται κι από ένδεια πολιτικής αιδούς, θα ήταν εγκληματικό! Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι αυτονόητο.
Τα βιβλία μου
Η εφεύρεση του Ανθρώπου
ISBN: 978-618-5424-59-6 Σελίδες: 224 Τιμή: 12,00€ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ Στο βιβλίο αυτό είναι συγκεντρωμένα άρθρα μου τα οποία έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για το χρονικό διάστημα από το τέλος περίπου του 2016 μέχρι το τέλος του 2019. Από το...
Ελένη
Από το οπισθόφυλλο: Η Ελένη γεννήθηκε σε κάποιο απόμακρο σημείο του Κόσμου. Ο πατέρας της ήταν ένας ήλιος, όπως ο Ήλιος που βλέπουμε εμείς οι άνθρωποι κάθε πρωί και που ζεσταίνει τον κόσμο και τις ψυχές μας. Τούτη η ηλιαχτίδα όμως, αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να...
Ο δάσκαλος και ο καθρέφτης
Η έννοια της χαράς και του πόνου, της αγάπης και του μίσους, του χτες και του αύριο, της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής είναι εκείνες που μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου εναλλάσσονται δημιουργώντας αισθήματα, αισθήσεις, ίσως και παραισθήσεις, μα το κυριότερο,...
Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι
Ένα μικρό χαμογελαστό παιδί, ο Κωνσταντίνος, ήσυχος μα και γλυκά άτακτος, με μεγάλα μάτια που δίνουν την εντύπωση πως ρουφάνε ασταμάτητα τον κόσμο γύρω τους, στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι. Με την αθώα παιδική του συμπεριφορά, τη γεμάτη νάζι...
Παράδρομος στο χρόνο
Έξι ιστορίες με ξεχωριστή υπόσταση η κάθε μια αλλά όλες έχοντας ένα κοινό σημείο το οποίο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες προσπαθούν να φωτίσουν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας κι άλλες απλώς να...
Ξημέρωσε απόγευμα πρωτοχρονιάς!
Ο χρόνος μας οδηγεί ή μήπως τον οδηγούμε εμείς με τις επιλογές μας;..
Υπόθαλψη ονείρου
Η ποινή ήταν ισόβια κάθειρξη στη φυλακή υψίστης ασφαλείας, εκεί που κρατούν φυλακισμένα όλα τα όνειρα. Πέρασα την υπόλοιπη ζωή μου μακριά από γκρι της πόλης μέσα σε ένα πολύχρωμο κόσμο, με ήλιο ζωντανό που έκανε τις μέρες φωτεινές κι ενδιαφέρουσες. Χαμογελούσα χωρίς να φοβάμαι τίποτα πια.
Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της
Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της …και το αμπέλι έπαψε να σταλάζει γλυκό κρασί, …ξυπνήσαμε από ύπνο φοβερό, θαρρείς και για χιλιάδες χρόνια τα μεγάλα όνειρα θάφτηκαν κάτω από ματωμένους σταυρούς κι αγάπη μισερή. Δεν έμεινε κανείς να λαχταρά την...
Διανυκτέρευση
(σπουδή στην απαισιοδοξία) Διανυκτερεύεις με όνειρα βρώμικα, σαν το χαλάκι που περιμένει μάταια όλη του τη ζωή έξω από την πόρτα και μέσα δε θα μπει ποτέ. Ύστερα αναρωτιέσαι γιατί σού φταίει το πρωινό, η ρουτίνα, οι άλλοι, το σύστημα, το αφεντικό, ο υπάλληλος, ο...
Φωτιά…
Άκουσα τη νύχτα να έρχεται και κρύφτηκα μέσα στις σκιές του αμαρτωλού εαυτού μου, περίμενα ανυπόμονα να σβήσει και το τελευταίο φως από τον ορίζοντα για να χαθεί κάθε υποψία από τον άνθρωπο που έχει αρχές, ήθος, θρησκεία και βγήκα στο δρόμο. Η βροχή έπεφτε με...
Απ’ το παράθυρο…
Οδός… δεν έχει σημασία να μνημονευτεί, ούτε ο αριθμός, άλλωστε κάθε παράθυρο που κοιτάζει στο δρόμο την ίδια μοναξιά νιώθει. Παλιά, οι νοικοκυρές στόλιζαν το περβάζι με βασιλικό ή με κάποια μικρή γλάστρα, να φέρνει μέσα στο δωμάτιο μαζί με το φρέσκο αέρα και μιαν...
Ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις
Ξεφύλλισε όλες της αναμνήσεις της μία προς μία καθισμένη με τα πόδια διπλωμένα στο άδειο της κρεβάτι. Πολλοί πρίγκηπες πέρασαν από το μυαλό της αλλά κανένας βασιλιάς! Κανένας. Εκτός ίσως από τον Δημήτρη. Έξω από το παράθυρό της η βροχή καθάριζε τα σοκάκια της πόλης,...
Μαυρομάτα
Της είχα προσφέρει τον ήλιο και τ’ αστέρια και τον ουρανό ολόκληρο, εκείνη όμως έμεινε βράχος ακλόνητος, αδιαφορούσε παντελώς ακόμα και για την ύπαρξή μου. Χρόνια ολόκληρα την κοίταζα στα μάτια, εκείνα τα μαύρα μεγάλα μάτια που έκρυβαν μέσα τους φωτιά κανονική! Ύστερα...
Ο ξύλινος άνθρωπος
Η ζωγραφική ήταν η μεγάλη του αγάπη έστω κι αν ποτέ δε ζωγράφισε με χρώματα, δεν τα άπλωσε πάνω στον άδειο καμβά, δεν κρέμασε ποτέ κανέναν πίνακά του στον τοίχο. Η μάνα του τον έσπρωξε να γίνει δικηγόρος, να συνεχίσει του πατέρα του τη δουλειά. Κι όσο εκείνος...