Η πολιτική σκακιέρα έχει πλέον εκθρονίσει πολλούς από τους παλαιούς κραταιούς παίχτες της και βασίλισσα πια μοιάζει να είναι η ενέργεια.

Το αληθινό κεφάλαιο τής Ελλάδας είναι η λογική σκέψη που από το παρελθόν κληροδοτήθηκε στις σύγχρονες γενιές μέσα από τη συνέχεια της γλώσσας.

Οι αξίες, η καθημερινότητα ακόμα και οι ιδιαίτεροι σε κάθε λαό κοινωνικοί συσχετισμοί μεταλλάσσονται διαρκώς ώστε να προσαρμοστούν σε ένα κοινό παγκόσμιο πρότυπο κάνοντας χρήση τού ίδιου παρονομαστή ομογενοποίησης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής υδρογείου.

Οι λέξεις δεν είναι μονάχα συλλαβές, επινοούν και υπονοούν την προσωπικότητα τού φορέα που τις εκφέρει, ενώ ταυτόχρονα αρκούν ελάχιστες από αυτές για ξεχωρίσουν τη ‘μεγάλη’ από τη ‘μικρή’ προσωπικότητα και την ‘εξαιρετική’ από την ‘ελάχιστη’ ή την ‘αδιάφορη’. Η απόσταση είναι τεράστια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως «η Ελλάδα είναι η χώρα της Λιγοσύνης»