Ακολουθήστε με στο Facebook

Για την πολιτική, τους πολιτικούς και τους πολίτες ο χρόνος δεν κυλάει με τον ίδιο ρυθμό! Αργά για την πολιτική, γρήγορα για τους πολίτες και κάπου ενδιάμεσα -στο ανάμεσο των εκλογών- για τους πολιτικούς. Και τούτο, γιατί η πραγματικότητα της ζωής, ως βιοτική ανθρώπινη διεργασία, και η καθημερινότητα των αναγκών και των επιθυμιών που πρέπει να ικανοποιηθούν, δεν μπορεί να συμβαδίσει με τον πολιτικό χρόνο που απαιτείται για το σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων και στη συνέχεια για τη εφαρμογή τους – Η ζωή συμβαίνει ανεξάρτητα από την πολιτική γραφειοκρατία! Στην Ευρώπη, που αντί να διαπραγματεύεται σοβαρά και αδιάλειπτα για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία ώστε να αποσοβηθούν τα σοβαρά προβλήματα που έχουν ανακύψει, ανοίγουν ανθρακωρυχεία και λιγνιτωρυχεία για να αντιμετωπιστεί η κρίση ενέργειας, ενώ στο φόντο το επερχόμενο σοβαρότατο ζήτημα της επισιτιστικής κρίσης φαίνεται πως έχει κρυφτεί διακριτικά κάτω από το χαλί των συζητήσεων.

Οι ειδικοί έχουν ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Ο  Χένινγκ Γκλόισταϊν, διευθυντής ενέργειας και κλίματος του Eurasia Group, έχει κάνει λόγο ακόμα και για θανάτους ευρωπαίων πολιτών τον ερχόμενο χειμώνα επειδή δεν θα μπορούν να ζεσταθούν[1]. «The next step would be to ration industries and households and ask them to consume much less and that is something in Europe that most people have never experienced. That in winter means people will get cold and, in some areas, if it is a cold winter, some people will die and that’s politically really toxic and of course, it is a nasty situation to be in», είπε, το οποίο θα μπορούσε να μεταφραστεί περίπου ως εξής: «Το επόμενο βήμα θα ήταν να επιβληθεί δελτίο στις βιομηχανίες και τα νοικοκυριά και να τους ζητηθεί να καταναλώνουν πολύ λιγότερο και αυτό είναι κάτι στην Ευρώπη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ βιώσει. Αυτό το χειμώνα σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα κρυώσουν και, σε ορισμένες περιοχές, εάν είναι κρύος ο χειμώνας, κάποιοι άνθρωποι θα πεθάνουν και αυτό είναι πολιτικά πραγματικά τοξικό και φυσικά είναι μια άσχημη κατάσταση». Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν προειδοποιηθεί λοιπόν ακόμα και για ενδεχόμενους θανάτους πολιτών εξαιτίας της ενεργειακής ένδειας που πρόκειται να επισυμβεί. Αν αυτές οι προβλέψεις επαληθευτούν, θα μιλάμε για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος κακού, το οποίο μπορεί να αποφευχθεί αν οι αποφάσεις που θα ληφθούν σήμερα είναι διαφορετικές; Είναι η επερχόμενη δύσκολη χειμωνιάτικη πορεία ήδη προδιαγεγραμμένη, ενδεχομένως δε και προαποφασισμένη, από τους πολιτικούς ηγέτες της Ε.Ε.; Αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι θετική τότε η αιτιώδης αρχή αυτής της κρίσιμα αντικοινωνικής κατάστασης που θα βιώσουμε τον ερχόμενο χειμώνα δεν είναι βεβαίως η καινοφανής κατάσταση που διαμορφώθηκε με τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά η αποποίηση της πολιτικής ευθύνης των Βρυξελών και συνακόλουθα και των εθνικών κυβερνήσεων.

Η Γερμανία, αν και είναι η ισχυρότερη χώρα της Ε.Ε., ετοιμάζει ήδη δελτίο στα καύσιμα και την ενέργεια φανερώνοντας ίσως ότι το πολιτικό σύμπαν της Γηραιάς Ηπείρου εν γένει έχει πια στερέψει από γόνιμες ιδέες και εν τοις πράγμασι είναι όμηρος των συγκυριών. Δεν τολμά λοιπόν κανείς να φανταστεί τι θα γίνει στις πιο αδύναμες οικονομίες τού νότου της Ευρώπης τον ερχόμενο χειμώνα. Τραγικότερο ίσως, είναι το γεγονός ότι οι ίδιες οι ελπίδες για την επίλυση αυτού του τόσο κοινωνικά επιζήμιου και θλιβερού για την Ε.Ε. προαναγγελθέντος προβλήματος, μοιάζει να συνθλίβονται καθημερινά κάτω από τη συλλογική αναποφασιστικότητα των ηγετών για την οποία όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες απεύχονται να μετατραπεί σε συλλογική ενοχή. Στην Ελλάδα, με ψηφιακές ασπιρίνες που στο δεύτερο συνθετικό τους έχουν την περίφημη πια αγγλική λέξη «Pass» (προφανώς λόγω ένδειας της ελληνικής γλώσσας!), γίνεται προσπάθεια να κατευναστεί η ανησυχία της μεσαίας κυρίως τάξης. Μακροπρόθεσμος σοβαρός σχεδιασμός για την ενεργειακή διασφάλιση της χώρας δεν φαίνεται πως υπάρχει ή τουλάχιστον δεν έχει ανακοινωθεί δημόσια. Η κοινωνία ανησυχεί… Προς το παρόν πάντως, έστω κι εν μέσω θέρους, ας ευχηθούμε να έχουμε έναν καλό χειμώνα!


[1] Russia is squeezing Europe’s gas supplies, sparking a bitter and reluctant return to coal https://www.cnbc.com/2022/06/21/ukraine-war-europe-turns-to-coal-as-russia-squeezes-gas-supplies.html

Από το άρθρο

Η πραγματικότητα της ζωής, ως βιοτική ανθρώπινη διεργασία, και η καθημερινότητα των αναγκών και των επιθυμιών που πρέπει να ικανοποιηθούν, δεν μπορεί να συμβαδίσει με τον πολιτικό χρόνο που απαιτείται για το σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων και στη συνέχεια για τη εφαρμογή τους - Η ζωή συμβαίνει ανεξάρτητα από την πολιτική γραφειοκρατία!

Διαβάστε κι αυτά

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Τόπος και ου-τοπία!
Τόπος και ου-τοπία!

Τόπος και ου-τοπία!

Σε έναν δήμο που έχει ήδη υποφέρει δραματικά κι έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη από τα μνημόνια και την εικοσαετή λιτότητα, η επιβολή αυξημένων δημοτικών τελών είναι σχεδόν βέβαιο πως θα λειτουργήσει αδυσώπητα και οριζοντίως προς την επιδείνωση της κατάστασης των πολιτών του και, αν όχι προς την περαιτέρω κατάρρευση, προς την επώδυνη επιχειρηματική επιβάρυνση των επαγγελματιών της περιοχής, η δραστηριότητα των οποίων αποτελεί εν πολλοίς τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομίας του Δήμου Λαμιέων.

Αρθρογραφία
Φανατισμένα αμνοερίφια
Φανατισμένα αμνοερίφια

Φανατισμένα αμνοερίφια

Είναι άξιο απορίας γιατί μέσα στη λειτουργία της Δημοκρατίας, το ίδιο το πολίτευμα να επιτρέπει, ή έστω να ανέχεται, την εμφάνιση φανατικών μορφωμάτων, τα οποία δρουν καταφανώς εις βάρος του; Τι είναι αυτό που καθιστά τη Δημοκρατία δεκτική σε τέτοια φαινόμενα;

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Η επικίνδυνη αμεριμνησία του πολιτικαντισμού δεν είναι συμβατή ούτε με το θεσμικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης ούτε με την ενάργεια που πρέπει να τη διακρίνει. Το ίδιο σημαντικά ασύμβατη είναι η διοικητική αγνωσία αλλά και ο εμπειρισμός. Η παραλυτικά μικρονοϊκή αντίληψη ότι τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει νομή εξουσίας χωρίς το αντίστοιχο γνωσιακό υπόβαθρο, ούτε μπορεί ούτε πρέπει να αποτελεί πολιτικό κανόνα, αν βεβαίως ο στόχος είναι οι Οργανισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να λειτουργούν ορθολογικά όντως ως σύγχρονοι οργανισμοί στο πλαίσιο και στα πρότυπα των ευρωπαϊκών δεδομένων. Είναι όμως νοητό το… αυτονόητο;

Αρθρογραφία
Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας
Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας

Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας

Η συμμετοχή των ψηφοφόρων – πολιτών στις εκλογές γίνεται ολοένα και μικρότερη σε σύγκριση με την διογκούμενη αποχή, αποδυναμώνοντας περαιτέρω, μέσα στο παγκοσμιοποιημένο κι εξόχως δύσκολο οικονομικό γίγνεσθαι, την ήδη ασθμαίνουσα Δημοκρατία, η οποία στη χώρα μας δίνει την εντύπωση πως έχει πια ιδεολογική και φιλοσοφική αξία ίσως μόνο για τους ρομαντικούς! Το αποτέλεσμα αυταπόδεικτο: Τα άτολμα κόμματα, άτολμη πολιτική παράγουν.

Αρθρογραφία
Ευρώπη: Κι όμως, ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο!
Ευρώπη: Κι όμως, ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο!

Ευρώπη: Κι όμως, ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο!

Τα μεγάλα ποσοστά αποχής αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη έχει πάψει να (φαίνεται πως) είναι ωφέλιμη στον πολίτη, ο οποίος δικαιολογημένα ενδεχομένως να θεωρεί ότι θεσμός της Ε.Ε. είναι πολιτικά άσαρκος, λιποβαρής και πιθανόν μη νομιμοποιημένος πια να εκπροσωπήσει και να διαχειριστεί τα ανθρώπινα συμφέροντά του.

Αρθρογραφία
Ευρωεκλογές: Εξ εθισμού αδιάφοροι στα σημαντικά!
Ευρωεκλογές: Εξ εθισμού αδιάφοροι στα σημαντικά!

Ευρωεκλογές: Εξ εθισμού αδιάφοροι στα σημαντικά!

Η ελληνική κοινωνία δικαιούται να προβάλλει γόνιμα τους στόχους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να τους διεκδικήσει όχι τυπικά αλλά με συνέπεια και επάρκεια και να κατοχυρώσει το δικαίωμα τής ισότιμης συμμετοχής της στην ευρωπαϊκή πολιτική εμπειρία. Ούτε η ηλιθιότητα της «χαλαρής» ή τιμωρητικής ή κομματικής ψήφου χωρεί σε μια τόσο σημαντικά σοβαρή πολιτική υπόθεση ούτε βεβαίως η επιλογή υποψηφίων με βαρύνον κριτήριο επιλογής την αναγνωρισιμότητά τους.