694 99 34 134 [email protected]

Κείμενα

Η πέτρα κάτω από το χιόνι

Ήταν η δεύτερη φορά που χιόνιζε εκείνη τη χρονιά. Το απαλό άσπρο που έσβηνε τα χρώματα έξω από το παράθυρο γαλήνευε την ψυχή του. Παρατηρούσε με τις ώρες, σα μαγεμένος θαρρείς, τις ανάλαφρες νιφάδες να πέφτουν πότε πάνω στα γυμνωμένα δέντρα, πότε μέσα στο παγωμένο ποτάμι που κυλούσε ράθυμα κάτω από το θολωτό πέτρινο γεφύρι και πότε πάνω στις σκεπές των σπιτιών που πάλευαν να ζεσταθούν ξεφυσώντας καπνό από τις πυρωμένες καμινάδες τους. Το τοπίο ησύχαζε και ηρεμούσε κάθε φορά που χιόνιζε στο μικρό χωριό, το ίδιο και οι άνθρωποι που άφηναν τις πλατείες και τα σοκάκια αδειανά, μονάχα κάτι αδέσποτα σκυλιά τριγύριζαν εδώ κι εκεί ψάχνοντας για καταφύγιο.

Διαβάστε το

Ξημέρωσε απόγευμα πρωτοχρονιάς!

Ο χρόνος μας οδηγεί ή μήπως τον οδηγούμε εμείς με τις επιλογές μας;..

Διαβάστε το

Υπόθαλψη ονείρου

Η ποινή ήταν ισόβια κάθειρξη στη φυλακή υψίστης ασφαλείας, εκεί που κρατούν φυλακισμένα όλα τα όνειρα. Πέρασα την υπόλοιπη ζωή μου μακριά από γκρι της πόλης μέσα σε ένα πολύχρωμο κόσμο, με ήλιο ζωντανό που έκανε τις μέρες φωτεινές κι ενδιαφέρουσες. Χαμογελούσα χωρίς να φοβάμαι τίποτα πια.

Διαβάστε το

Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της

Όταν η θάλασσα έχασε την αλμύρα της   …και το αμπέλι έπαψε να σταλάζει γλυκό κρασί,   …ξυπνήσαμε από ύπνο φοβερό, θαρρείς και για χιλιάδες χρόνια τα μεγάλα όνειρα θάφτηκαν κάτω από ματωμένους σταυρούς κι αγάπη μισερή. Δεν έμεινε κανείς να λαχταρά την...
Διαβάστε το