Παρακολουθώντας στενά την εξέλιξη αλλά και την πορεία της ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική έχουμε παρατηρήσει πως πρόκειται για έναν από τους λίγους εκδοτικούς οίκους που κυριολεκτικά στο πέρασμα του χρόνου θέτουν διαρκώς τον πήχη της ποιότητας όλο και ψηλότερα και κάθε φορά τον ξεπερνούν. Τούτη η διαπίστωσή μας έρχεται να επιβεβαιωθεί μέσα στις 280 σελίδες του μυθιστορήματος «Όταν σωπαίνει το φως» που κυριολεκτικά κατάφερε να μας ταξιδέψει με τρόπο μαγικό πίσω στο χρόνο, στον 16ο αιώνα, να μας κρατήσει «δέσμιους» της πλοκής της ιστορίας και να μας συγκινήσει βαθύτατα. Η πένα της κυρίας Παπαναστασοπούλου οδηγεί τον αναγνώστη από το φως στο σκοτάδι και πάλι στο φως δημιουργώντας του διαρκώς έντονα συναισθήματα έχοντας ως φόντο την βενετοκρατούμενη Κρήτη και το ανυπόταχτο ελληνικό στοιχείο.

Έχουμε μελετήσει αρκετά ιστορικά μυθιστορήματα, δεν καταφέρνουν όμως όλα να ισορροπούν απόλυτα μεταξύ της παράθεσης των ιστορικών στοιχείων που προκύπτουν από την μελέτη του συγγραφέα τους και της καλοδουλεμένης ιστορίας. Τούτο όμως που κρατήσαμε στα χέρια μας και μελετήσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ανήκει ακριβώς σε αυτή την κατηγορία, πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα το οποίο κινείται μέσα σε μια απολύτως προσδιορισμένη ιστορική περίοδο και όλα τα επί μέρους στοιχεία του είναι αρμονικά δεμένα μεταξύ τους. Ο λόγος έχει υψηλή λογοτεχνική αξία, οι ήρωες «ξεγυμνώνονται» μέσα στις σελίδες της ιστορίας η οποία έχει τόσο ωραία και ομαλή εξέλιξη που κυριολεκτικά μαγνητίζει! Ταυτόχρονα, δεν λείπουν πολλά στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος ενώ μια κεντρική ιστορία αγάπης συνθέτουν ένα βιβλίο από εκείνα που χαράσσονται βαθιά στη μνήμη του αναγνώστη. Η συγγραφέας έχει επιλέξει από τη μια να δείξει τον πλούτο και την αίγλη κι από την άλλη τη βία αλλά και το τραγικό στοιχείο δένοντάς τα όλα μαζί με τρόπο περίτεχνο.

Κρήτη, Ρέθυμνο, Βενετία με όλα τα στοιχεία του πολιτισμού της εποχής απλώνονται στο μυθιστόρημα από τη συγγραφέα ξεκινώντας από μια δολοφονία ενός ισχυρού άντρα της περιοχής του Αμαρίου της Κρήτης. Η χήρα θα ερωτευτεί και θα παντρευτεί το διοικητή του Ρεθύμνου και στη συνέχεια το ταξίδι της πρωταγωνίστριας στη Βενετία της εποχής θα ταξιδέψει και όποιον διαβάσει το βιβλίο. Ένα ταξίδι γοητευτικό που δεν μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων και του πλούτου (ή και του τραγικού) αλλά διεισδύει πολύ βαθιά μέσα στην ανθρώπινη ψυχή κι αυτό ακριβώς το σημείο, η περίτεχνη (και καλά κρυμμένη στις γραμμές του βιβλίου), βαθιά φιλοσοφική και κοινωνιολογική αποτύπωση του εσωτερικού μας κόσμου, είναι και το δυνατότερο σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε και πρέπει να τονίσουμε. Εντυπωσιαστήκαμε από το μυθιστόρημα «Όταν σωπαίνει το φως», χαθήκαμε κυριολεκτικά κατά την ανάγνωσή του από το σήμερα και την καθημερινότητά μας και ζήσαμε σε μια άλλη εποχή βλέποντας και βιώνοντας εικόνες ολοζώντανες και πρόσωπα αληθινά και όχι τεχνηέντως υπαρκτά χάριν της ιστορίας. Η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου κυριολεκτικά δημιούργησε ένα μοναδικό βιβλίο!