Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι

Ένα μικρό χαμογελαστό παιδί, ο Κωνσταντίνος, ήσυχος μα και γλυκά άτακτος, με μεγάλα μάτια που δίνουν την εντύπωση πως ρουφάνε ασταμάτητα τον κόσμο γύρω τους, στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι. Με την αθώα παιδική του συμπεριφορά, τη γεμάτη νάζι και χάρη, έγινε η ψυχή της παρέας του καλοκαιριού και μας παρέσυρε πίσω στις αναμνήσεις των δικών μας παιδικών χρόνων.

Κάπως έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Ταντίνιο, το χαμογελαστό κοχύλι, που μαζί με την παρέα του περνάει όμορφα τον καιρό του κοντά στο βράχο με τις μικρές πεταλίδες. Το παραμύθι μιλάει για την αξία της φιλίας, για τη διαφορετικότητα αλλά και την αγάπη. Μέσα από τις φουρτούνες της θάλασσας, αλλά και της ίδιας της ζωής, όταν υπάρχει αλληλεγγύη αλλά κι αποδοχή ως ισότιμων των μελών της κοινωνίας παρά τις διαφορές που ενδεχομένως υπάρχουν, τα προβλήματα λύνονται πολύ πιο εύκολα και η πορεία στο μέλλον γίνεται ευκολότερη για όλους.