Ακολουθήστε με στο Facebook

27.07.2023

Οι φωτιές στα δάση ξεκινούν από την πλατεία Συντάγματος!

Αρθρογραφία

Μπροστά στις αδηφάγες φλόγες που τα τελευταία χρόνια καταστρέφουν αδιακρίτως κάθε καλοκαίρι τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας, ο δημόσιος διάλογος παραμένει ανούσιος, επιδεικτικά αντιεπιστημονικός, εξόχως παραπλανητικός και κυρίως αφελής! ‘Χρειαζόμαστε περισσότερα εναέρια μέσα πυρόσβεσης και περισσότερους άντρες στην Πυροσβεστική Υπηρεσία’, ισχυρίζονται οι «ειδήμονες» των μέσων ενημέρωσης και των κοινωνικών δικτύων και συνεπικουρεί προς την κατεύθυνση αυτή και μια μερίδα πολιτικών. Η ανεπιτήδευτη πραγματικότητα όμως απέχει παρασάγγας από αυτή την εντελώς εσφαλμένη και ατεκμηρίωτη επιχειρηματολογία, η οποία προωθείται τεχνηέντως προς τους πολίτες προκειμένου εκείνοι, ως καταναλωτές ψευδών ειδήσεων, να μεταβολίσουν την εσφαλμένη πληροφόρηση σε επιτακτική προσταγή κατασπατάλησης των κρατικών αλλά και των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων σε αγορά αχρείαστου πυροσβεστικού εξοπλισμού. Μια ανάλυση κόστους – οφέλους αυτής της πρακτικής είναι καταδικασμένη να αποτύχει a priori καθόσον δεν λαμβάνει υπ’ όψη της το σημαντικότερο παράγοντα αποσόβησης των δασικών πυρκαγιών, την πρόληψή τους!

Η επιστημονική γνώση δεν μπορεί ούτε να σχετικοποιείται ούτε να υπόκειται σε εκπτώσεις ή παραδοχές. Η επιστήμη της Δασολογίας είναι αυτή που αφενός θα πρέπει να εκπονήσει όλα τα σχέδια πυροπροστασίας των δασικών οικοσυστημάτων και αφετέρου θα έχει προετοιμάσει τα οικοσυστήματα αυτά, μέσα από την εφαρμογή διαχειριστικών σχεδίων, ακόμα και για την αντιμετώπιση του ενδεχομένου μιας πυρκαγιάς. Ένα δάσος το οποίο είναι επιστημονικά διαχειριζόμενο, είναι εξόχως δύσκολο να παραδοθεί στις φλόγες με τον εφιαλτικά καταστροφικό τρόπο με τον οποίο τα τελευταία χρόνια οι φωτιές τα υποτάσσουν. Δασική διαχείριση σημαίνει σειρά προγραμματισμένων παρεμβάσεων, υλοτομίες για την παραγωγή τεχνικής ξυλείας αλλά και αναγέννησης του δάσους, καθαρισμοί και απομάκρυνση της περιττής βιομάζας, δασική οδοποιία, διευθέτηση των ορεινών υδάτων κλπ. Αλλά, προκειμένου να γίνουν όλα αυτά μια κανονιστική πραγματικότητα αφενός για να υπάρξει αξιοποίηση και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων και αφετέρου για να ελαχιστοποιείται κάθε δυνατότητα καταστροφής από πυρκαγιές, θα πρέπει οι δασικές υπηρεσίες να λειτουργούν με επαρκές προσωπικό, κυρίως επιστημονικό. Δυστυχώς όμως, η πλατεία Συντάγματος στο κέντρο των Αθηνών έχει διαφορετική άποψη! Έχει αποψιλώσει τα Δασαρχεία από επιστημονικό προσωπικό, στο οποίο μάλιστα έχοντας αναθέσει κυρίως γραφειοκρατικό έργο την τελευταία εικοσαετία απομακρύνοντάς το από το πραγματικό και χρηστικό του έργο, έχει εν τοις πράγμασι αφήσει στην τύχη τους τα δάση της Ελλάδας. Δυστυχώς, το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα είναι πρωτίστως πρόβλημα λανθασμένης πολιτικής αντίληψης.

Τα εξόχως δαπανηρά εναέρια μέσα πυρόσβεσης είναι ικανά μόνο να επιβραδύνουν την εξέλιξη μιας φωτιάς, όχι να τη σβήσουν, ο Πυροσβέστης και μόνο αυτός τη σβήνει! Δυστυχώς όμως, με τον τρόπο με τον οποίο έγινε η μεταβίβαση της αρμοδιότητας της πυρόσβεσης των δασικών πυρκαγιών στο Πυροσβεστικό Σώμα, αυτό έχασε τη συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών στον τομέα της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών αφού αποκλείστηκε η συμμετοχή των πολύπειρων μέχρι τότε δασικών υπαλλήλων. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η ξεχασμένη τεχνική του αντιπύρ (https://el.wikipedia.org/wiki/Αντιπύρ), η οποία κατά το παρελθόν είχε αποτελέσει ένα από τα πλεόν αποδοτικά εργαλεία πυρόσβεσης. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να κατανοήσει ότι ο ουσιαστικότερος και αποδοτικότερος πυροσβεστικός εξοπλισμός είναι το επιστημονικό προσωπικό των Δασαρχείων και μαζί με αυτούς οι ρητινοσυλλέκτες, οι μελισσοκόμοι και οι κτηνοτρόφοι, όλοι εκείνοι δηλαδή που είτε διαχειρίζονται το δάσος είτε ζουν από αυτό και το φροντίζουν όπως φροντίζουν το ίδιο τους το σπίτι. Για να μην καταστρέφονται τα δάση μας από τις πυρκαγιές χρειαζόμαστε ανθρώπους μέσα σ’ αυτά, δεν χρειαζόμαστε πυροσβεστικά αεροπλάνα!

Από το άρθρο

Δυστυχώς, το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα είναι πρωτίστως πρόβλημα λανθασμένης πολιτικής αντίληψης.

Διαβάστε κι αυτά

Αρθρογραφία
Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!
Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!

Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!

Ο λαϊκισμός στις μέρες μας ενδεχομένως να είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές που γνώρισε ποτέ η Δημοκρατία και η ελευθερία στον πλανήτη μας. Η προϋπόθεση συνοχής της κοινωνίας, ως δομικός λειτουργικός φορέας της Δημοκρατίας, τελεί υπό κατάρρευση. Τι θα μπορούσε λοιπόν να αποτελέσει αντίδοτο στον λαϊκισμό και σε όσα αυτός δυσμενώς επιφέρει στην κοινωνία μας; Πιθανόν να είναι η λογική σκέψη...

Αρθρογραφία
Κατεβαίνοντας προς το 2025…
Κατεβαίνοντας προς το 2025…

Κατεβαίνοντας προς το 2025…

Η Δύση έμαθε από νωρίς να συνδέει την ελευθερία, την επιστήμη, τη δημοκρατία αλλά και το ίδιο το αύριο με το οικονομικό κέρδος. Εφηύρε χρηματιστήρια, τράπεζες, τόκους, άγχος και άχθος αβάσταχτο για τους ώμους των πολιτών, διαλύοντας την πρωτογενή τους επιθυμία για συμμετοχική αλληλεπίδραση στον κοινό βίο.

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Τόπος και ου-τοπία!
Τόπος και ου-τοπία!

Τόπος και ου-τοπία!

Σε έναν δήμο που έχει ήδη υποφέρει δραματικά κι έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη από τα μνημόνια και την εικοσαετή λιτότητα, η επιβολή αυξημένων δημοτικών τελών είναι σχεδόν βέβαιο πως θα λειτουργήσει αδυσώπητα και οριζοντίως προς την επιδείνωση της κατάστασης των πολιτών του και, αν όχι προς την περαιτέρω κατάρρευση, προς την επώδυνη επιχειρηματική επιβάρυνση των επαγγελματιών της περιοχής, η δραστηριότητα των οποίων αποτελεί εν πολλοίς τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομίας του Δήμου Λαμιέων.

Αρθρογραφία
Φανατισμένα αμνοερίφια
Φανατισμένα αμνοερίφια

Φανατισμένα αμνοερίφια

Είναι άξιο απορίας γιατί μέσα στη λειτουργία της Δημοκρατίας, το ίδιο το πολίτευμα να επιτρέπει, ή έστω να ανέχεται, την εμφάνιση φανατικών μορφωμάτων, τα οποία δρουν καταφανώς εις βάρος του; Τι είναι αυτό που καθιστά τη Δημοκρατία δεκτική σε τέτοια φαινόμενα;

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Η επικίνδυνη αμεριμνησία του πολιτικαντισμού δεν είναι συμβατή ούτε με το θεσμικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης ούτε με την ενάργεια που πρέπει να τη διακρίνει. Το ίδιο σημαντικά ασύμβατη είναι η διοικητική αγνωσία αλλά και ο εμπειρισμός. Η παραλυτικά μικρονοϊκή αντίληψη ότι τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει νομή εξουσίας χωρίς το αντίστοιχο γνωσιακό υπόβαθρο, ούτε μπορεί ούτε πρέπει να αποτελεί πολιτικό κανόνα, αν βεβαίως ο στόχος είναι οι Οργανισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να λειτουργούν ορθολογικά όντως ως σύγχρονοι οργανισμοί στο πλαίσιο και στα πρότυπα των ευρωπαϊκών δεδομένων. Είναι όμως νοητό το… αυτονόητο;

Αρθρογραφία
Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας
Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας

Η κρίση των κομμάτων, κρίση της κοινωνίας

Η συμμετοχή των ψηφοφόρων – πολιτών στις εκλογές γίνεται ολοένα και μικρότερη σε σύγκριση με την διογκούμενη αποχή, αποδυναμώνοντας περαιτέρω, μέσα στο παγκοσμιοποιημένο κι εξόχως δύσκολο οικονομικό γίγνεσθαι, την ήδη ασθμαίνουσα Δημοκρατία, η οποία στη χώρα μας δίνει την εντύπωση πως έχει πια ιδεολογική και φιλοσοφική αξία ίσως μόνο για τους ρομαντικούς! Το αποτέλεσμα αυταπόδεικτο: Τα άτολμα κόμματα, άτολμη πολιτική παράγουν.