
Ο Παύλος Γεωργούλας είναι αρχιτέκτονας αλλά παράλληλα και σκιτσογράφος της αστυνομίας. Είναι γιος του πρώην διοικητή της Ασφάλειας Αθηνών κι συνεργάζεται ως σύμβουλος στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών. Ένα κάταγμα στο πόδι τον καθηλώνει και του δίνει την ευκαιρία να ρίξει μια ματιά σε παλιές υποθέσεις. Ένας φάκελος από το παρελθόν, ο οποίος τιτλοφορείται «Η Πηνελόπη των τρένων», μια παλιά υπόθεση με την οποία είχε ασχοληθεί ο πατέρας του, έρχεται στο προσκήνιο. Το 1965, ο Στρατής Κοκκινίδης βρίσκεται νεκρός στο σταθμό του Μονάχου, τη μέρα που ο Στέλιος Καζαντζίδης αποβιβάζεται από το τρένο στη Γερμανία για να δώσει συναυλίες. Ο πρωταγωνιστής αρχίζει την έρευνά του και ψάχνει όλα τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να την εξιχνιάσει. Η υπόθεση ξετυλίγεται ομαλά και σταδιακά κι ο αναγνώστης θα οδηγηθεί αρκετά πίσω στο χρόνο για να βρει τη λύση του μυστηρίου.
Η Πηνελόπη των τρένων της Μαρλένας Πολιτοπούλου από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα. Κινείται ανάμεσα σε πολλές καταστάσεις αλλά και πολλές ιστορικές περιόδους. Από τη μετανάστευση και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων μέχρι και τη μεταπολεμική Ελλάδα και τον Εμφύλιο. Η συγγραφέας με όχημα το θάνατο του Έλληνα μετανάστη στο Μόναχο, σκαλίζει κι αναδεικνύει κοινωνικές αλλά και πολιτικές πτυχές της χώρας από τη δύσκολη περίοδο της δεκαετίας του ’40 κι εντεύθεν. Με φόντο τη μουσική και τους στίχους από τα τραγούδια του Καζαντζίδη ο ήρωας ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα σε σημαντικές στιγμές της ιστορίας και φωτίζει τη φτώχεια, τον καημό της ξενιτιάς, τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες αλλά και την κοινωνία που ψάχνει να βρει το σκοπό και το ρυθμό της. Ένα καλοδουλεμένο μυθιστόρημα από την πένα της Μαρλένας Πολιτοπούλου, στο οποίο πίσω από το αστυνομικό υπόβαθρο σκιαγραφείται μια ολόκληρη κοινωνία και η εξέλιξή της στο χρόνο. Αν υπάρχει κάτι το οποίο ίσως αποτελεί και το μοναδικό ψεγάδι, είναι το γεγονός πως υπάρχει πληθώρα ηρώων, οι οποίοι ναι μεν βοηθούν την πλοκή και την εξέλιξη του μυθιστορήματος, ίσως όμως δυσκολέψουν την ανάγνωση. Απαιτείται απόλυτη συγκέντρωση κατά τη μελέτη ειδάλλως υπάρχει ο κίνδυνος πολλά κομμάτια της ιστορίας να μείνουν ασύνδετα στο μυαλό του αναγνώστη.
Κοινωνία και πολιτική ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου από τη μια μεριά κι από την άλλοι απλοί άνθρωποι που με τις ψυχικές τους μεταπτώσεις αλλά και την αγωνία για το αύριο σηκώνουν το βάρος μιας ολόκληρης γενιάς για να την οδηγήσουν μπροστά στο μέλλον. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας είναι απλή, οι περιγραφές ζωντανές και οι διάλογοι απολύτως αληθοφανείς χωρίς να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Συνολικά, σχηματίσαμε την εντύπωση πως η Πηνελόπη των τρένων είναι ένα πολύ καλό μυθιστόρημα, το οποίο προέκυψε μετά από μεγάλη ιστορική μελέτη της Μαρλένας Πολιτοπούλου, το οποίο δε θα αφήσει δυσαρεστημένο τον αναγνώστη του.