Ακολουθήστε με στο Facebook

Από το ήλεκτρο(ν) στον ηλεκτρισμό, από την άμαξα στο αεροπλάνο κι από εκεί στον σημερινό πλανήτη τού διαδικτύου μεσολάβησαν πολλά χρόνια πολιτικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και αγώνων ώστε κάθε πολιτιστική και τεχνολογική κατάκτηση να διηθηθεί μέσα στις κοινωνίες με τρόπο δημοκρατικό και δίκαιο προς όλους. Κι αν σήμερα υπάρχει η βαθιά εδραιωμένη πολιτική πεποίθηση πως η δημοκρατία στην πληροφόρηση και την πληροφορία είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, δυστυχώς δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο για τη δημοκρατία στην ενέργεια, ούτε καν στη διαχείρισή της, αν και πρόκειται για ένα εξόχως κοινωνικό αγαθό.

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε έναν κόσμο τον οποίο διοικούν ο ωφελιμισμός και η χρησιμοθηρία την ίδια στιγμή που τα πολιτικά συστήματα είτε αδυνατούν να αντιληφθούν πως οι φορείς τεχνολογίας και ενέργειας είναι εκείνοι που ρυθμίζουν εν τοις πράγμασι την οικονομία, άρα και τη ζωή μας, είτε απλώς δεν μπορούν να επιβληθούν επί αυτών με κατάλληλες ρυθμιστικές παρεμβάσεις. Χώρες αλλά και διακρατικές οντότητες όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρατηρούμε το τελευταίο χρονικό διάστημα πως παλεύουν να αποφύγουν τον στραγγαλισμό τού οικονομικού και κοινωνικού οικοδομήματος που έχουν χτίσει εξαιτίας μιας σειράς γνωστών σε όλους γεγονότων που δρουν σωρευτικά και απειλούν την ενεργειακή τους επάρκεια. Η ενεργειακή υποτέλεια διαφαίνεται πως οδηγεί ακόμα και στη μεταστοιχείωση της ίδιας της ουσίας τής δημοκρατικής εμπειρίας, μεταστοιχείωση που ενδεχομένως να οξύνει περαιτέρω τις διαφορές μεταξύ πλούσιων και φτωχών, ανθρώπων αλλά και χωρών! Η πολιτική σκακιέρα έχει πλέον εκθρονίσει πολλούς από τους παλαιούς κραταιούς παίχτες της και βασίλισσα πια μοιάζει να είναι η ενέργεια. Χώρες πλούσιες σε ενεργειακά αποθέματα δεν διστάζουν να χειραγωγήσουν τον ενεργειακό χάρτη ολόκληρης της υφηλίου με τα αποτελέσματα να είναι πια ορατά ακόμα και για τον μέσο, μη ειδικό στα εν λόγω θέματα, πολίτη. Η δραματική αύξηση του κόστους της ενέργειας δεν επηρεάζει πια μονάχα το εμπόριο και τη βιομηχανική παραγωγή αλλά έχει απλώσει ένα μαύρο σύννεφο κοινωνικής απαισιοδοξίας πάνω τα νοικοκυριά ολόκληρης της Ευρώπης.

Από την άλλη μεριά, η παντελής έλλειψη ενεργειακής δικαιοσύνης, η οποία ομολογείται από τους κυβερνώντες μέσα από την επιδοματική πολιτική που ακολουθούν προκειμένου να την αμβλύνουν, προδικάζει το γεγονός ότι στο αμέσως προσεχές μέλλον ενδεχομένως να στερήσει από τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες μια σειρά κοινωνικών κεκτημένων, από τη στοιχειώδη προστασία τους έναντι των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή μέχρι και το δικαίωμα στην κοινωνική ενσωμάτωσή τους επί ίσοις όροις με όλους. Αυτό δεν είναι απλώς μια διαπίστωση, είναι μια πραγματικότητα πια την οποία δεν τη δικαιούνται οι άνθρωποι του εικοστού πρώτου αιώνα.

Πρέπει να κοιτάξουμε μακριά, σε μεγάλη έκταση χρόνου, για να αντιληφθούμε το μείζον πρόβλημα της ενεργειακής ολιγαρχίας το οποίο επιβάλει πλέον τα κανονιστικά του πρότυπα σε ολόκληρο τον πλανήτη και μαζί με αυτόν και στην Ευρώπη των 27. Η χαρτογράφηση και η αποτύπωση της ενεργειακής ανάγκης κάθε χώρας, κάθε μικροκοινωνίας αλλά κι ενός εκάστου των πολιτών θα έπρεπε ίσως να έχει αποτελέσει εδώ και χρόνια ένα από τα μείζονα θέματα της πολιτικής ατζέντας της Ε.Ε. ώστε με τον κατάλληλο πολιτικό προγραμματισμό να μη βρεθούμε στη δεινή θέση που είμαστε σήμερα.

Επειδή οι αξίες δεν αποτελούν κοινή γλώσσα, τουλάχιστον όχι με τον ίδιο τρόπο που αποτελεί η οικονομία, ενδεχομένως προς την κατεύθυνση της ενεργειακής δημοκρατίας να πρέπει να επιστρατευτούν οι δυνατότητες τις οποίες έχει προσδώσει στον σύγχρονο άνθρωπο η τεχνολογία τού διαδικτύου. Ένα μη ελεγχόμενο ενεργειακό μέλλον μέσα σε ένα κόσμο ενεργειακά αχόρταγο, είναι ικανό να δώσει τη χαριστική βολή σε πολλές από τις κατακτήσεις της ανθρωπότητας αν οι ίδιοι οι πολίτες του αιώνα μας επιτρέψουν να γίνει η αρχιτεκτονική σχεδίαση τού μέλλοντος χωρίς τη συμβολή των ιδίων. (Βέβαια, τούτο προϋποθέτει μια απάντηση στο δύσκολο ερώτημα: Έχουμε, άραγε, αληθινή γνώση σήμερα ή ζούμε τον αιώνα της διαδικτυακής ημιμάθειας;). Δεν είναι μόνο επιτακτική ανάγκη να τεθεί επί τάπητος μια σοβαρή συζήτηση για τις ενέργειες και τις δράσεις που απαιτούνται ώστε να οδηγηθούμε σε ένα μέλλον δημοκρατικής ενεργειακής μετάβασης προσβάσιμης από όλους, είναι απαίτηση των καιρών. Διότι είναι σχεδόν βέβαιο πως ο ηνιοχεύων την των κινούμενων (και όχι μόνο) ενέργεια είναι σίγουρο πως θα γίνει ο αυριανός ηνίοχος του κόσμου! Ερήμην των ενδιαφερομένων αν αυτοί αδιαφορήσουν…

Από το άρθρο

Η πολιτική σκακιέρα έχει πλέον εκθρονίσει πολλούς από τους παλαιούς κραταιούς παίχτες της και βασίλισσα πια μοιάζει να είναι η ενέργεια.

Διαβάστε κι αυτά

Αρθρογραφία
Οι κορυφές, συνήθως, είναι οξείες!
Οι κορυφές, συνήθως, είναι οξείες!

Οι κορυφές, συνήθως, είναι οξείες!

Μια διασταλτικά παραστατική απεικόνιση της αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου μέσα στον κοινωνικό ιστό τού τόπου που δραστηριοποιείται, θα μπορούσε να αποτελέσει η προσπάθεια κατάληψης της καλύτερης δυνατής θέσης στις καρέκλες των επισήμων! Ενίοτε δε, και η (επικοινωνιακή) εξαγορά της, όταν τα προσόντα και η ρητορική ικανότητα δεν είναι αρκούντως επαρκή.

Αρθρογραφία
Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!
Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!

Λαϊκισμός και κατασκευή ενόχων!

Ο λαϊκισμός στις μέρες μας ενδεχομένως να είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές που γνώρισε ποτέ η Δημοκρατία και η ελευθερία στον πλανήτη μας. Η προϋπόθεση συνοχής της κοινωνίας, ως δομικός λειτουργικός φορέας της Δημοκρατίας, τελεί υπό κατάρρευση. Τι θα μπορούσε λοιπόν να αποτελέσει αντίδοτο στον λαϊκισμό και σε όσα αυτός δυσμενώς επιφέρει στην κοινωνία μας; Πιθανόν να είναι η λογική σκέψη...

Αρθρογραφία
Κατεβαίνοντας προς το 2025…
Κατεβαίνοντας προς το 2025…

Κατεβαίνοντας προς το 2025…

Η Δύση έμαθε από νωρίς να συνδέει την ελευθερία, την επιστήμη, τη δημοκρατία αλλά και το ίδιο το αύριο με το οικονομικό κέρδος. Εφηύρε χρηματιστήρια, τράπεζες, τόκους, άγχος και άχθος αβάσταχτο για τους ώμους των πολιτών, διαλύοντας την πρωτογενή τους επιθυμία για συμμετοχική αλληλεπίδραση στον κοινό βίο.

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Τόπος και ου-τοπία!
Τόπος και ου-τοπία!

Τόπος και ου-τοπία!

Σε έναν δήμο που έχει ήδη υποφέρει δραματικά κι έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη από τα μνημόνια και την εικοσαετή λιτότητα, η επιβολή αυξημένων δημοτικών τελών είναι σχεδόν βέβαιο πως θα λειτουργήσει αδυσώπητα και οριζοντίως προς την επιδείνωση της κατάστασης των πολιτών του και, αν όχι προς την περαιτέρω κατάρρευση, προς την επώδυνη επιχειρηματική επιβάρυνση των επαγγελματιών της περιοχής, η δραστηριότητα των οποίων αποτελεί εν πολλοίς τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομίας του Δήμου Λαμιέων.

Αρθρογραφία
Φανατισμένα αμνοερίφια
Φανατισμένα αμνοερίφια

Φανατισμένα αμνοερίφια

Είναι άξιο απορίας γιατί μέσα στη λειτουργία της Δημοκρατίας, το ίδιο το πολίτευμα να επιτρέπει, ή έστω να ανέχεται, την εμφάνιση φανατικών μορφωμάτων, τα οποία δρουν καταφανώς εις βάρος του; Τι είναι αυτό που καθιστά τη Δημοκρατία δεκτική σε τέτοια φαινόμενα;

ΑρθρογραφίαΤοπική Αυτοδιοίκηση
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία
Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Εχθρός της Αυτοδιοίκησης ο εμπειρισμός και η διοικητική αγνωσία

Η επικίνδυνη αμεριμνησία του πολιτικαντισμού δεν είναι συμβατή ούτε με το θεσμικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης ούτε με την ενάργεια που πρέπει να τη διακρίνει. Το ίδιο σημαντικά ασύμβατη είναι η διοικητική αγνωσία αλλά και ο εμπειρισμός. Η παραλυτικά μικρονοϊκή αντίληψη ότι τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει νομή εξουσίας χωρίς το αντίστοιχο γνωσιακό υπόβαθρο, ούτε μπορεί ούτε πρέπει να αποτελεί πολιτικό κανόνα, αν βεβαίως ο στόχος είναι οι Οργανισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να λειτουργούν ορθολογικά όντως ως σύγχρονοι οργανισμοί στο πλαίσιο και στα πρότυπα των ευρωπαϊκών δεδομένων. Είναι όμως νοητό το… αυτονόητο;